Historyk, eseista, publicysta polityczny. W 1968-1989 jeden z czołowych organizatorów nielegalnej, demokratycznej opozycji. Od 1964 studiował na Wydziale Historii Uniwersytetu Warszawskiego. Dwukrotnie zawieszony, a po Wydarzeniach Marcowych 1968 relegowany z uczelni i skazany na trzy lata więzienia.
Ukończył studia na Wydziale Historii Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu. W latach 70. działał w organizacjach opozycyjnych i brał udział w wydawaniu pism drugiego obiegu. Uczestnik obrad Okrągłego Stołu w 1989, członek Stowarzyszenia Pisarzy Polskich.
Uhonorowany odznaczeniami i tytułami doktora honoris causa. Autor książek i artykułów drukowanych na całym świecie.